IPNFA Poland

Treść & Cele kursu 1+2: Kursu podstawowego

Kurs podstawowy PNF składa się z dwóch części po pięć dni nazywane jako PNF 1 i PNF 2. Każda część zawiera 37,5 godziny szkoleniowe. Kurs podstawowy zawiera przynajmniej cztery godziny pracy kursantów z pacjentem i przynajmniej cztery godziny demonstracji pracy z pacjentem prowadzonej przez instruktora (instruktorów). W 1993 zostało zdecydowane iż czas przydzielony do każdej części pozostawiony jest do uznania każdego instruktora, tak długo jak zostanie zrealizowana cała wymagana treść w wymaganym czasie kursu. Pomiędzy końcem PNF 1 i rozpoczęciem PNF 2 nie powinno upłynąć więcej niż 2 lata.

Przegląd treści

  1. Wprowadzenie do koncepcji PNF
  2. Neuroanatomia i neurofizjologia
  3. Zasady główne i główne procedury PNF
  4. Techniki PNF
  5. Wzorce PNF głowy, tułowia i kończyn
  6. Torowanie na materacu i inne aktywności funkcjonalne
  7. Torowanie chodu i aktywności związanych z chodem
  8. Torowanie oddychania
  9. Badanie pacjenta, procedury testujące i terapia pacjenta oparta o filozofię i terminologię ICF (demonstracja instruktora(-ów) i praca kursantów pod nadzorem instruktora)

Wymagane treści & Cele kursu

1. Wprowadzenie: Historia i filozofia PNF

 

Cele

Kursanci powinni wykazać się wiedzą o:

  • historycznym podłożu metody PNF w odniesieniu do neurofizjologii i jej korzeni
  • ewolucji PNF jako koncepcji holistycznej w terapii szeroko rozumianych ograniczeń aktywności i diagnoz
  • rozwoju koncepcji PNF przez ostanie dekady
  • literaturze związanej z PNF, badaniach odnoszących się do PNF, książkach i video (patrz strona internetowa)

Kursanci potrafią wyjaśnić:

  • filozofię PNF jako fundamentalne podejście do terapii PNF

2. Neuroanatomia i neurofizjologia

Podstawy kontroli motorycznej i układów kontroli motorycznej: układ receptorów, system kontroli posturalnej, układ równowagi, układ lokomotoryczny, podsystemy rdzeniowe i odruchy, podstawy nauczania motorycznego, fizjologia mięśni

 

Cele

Kursanci:

  • potrafią wymienić bodźce używane w PNF do torowania kontroli motorycznej potrafią opisać różne pod-, systemy, które biorą udział w kontroli motorycznej
  • potrafią opisać odruchy, które biorą udział w kontroli motorycznej
  • potrafią opisać rozwój motoryczny, odruchy i reakcje posturalne oraz reakcje równoważne
  • wykazują wiedzę o zasadach nauczania motorycznego oraz są w stanie ich użyć w pracy koncepcją PNF
  • potrafią opisać różne funkcje mięśniowe (pracę koncentryczną, ekscentryczną i statyczną)
  • potrafią tą wiedzę wykorzystać w pracy praktycznej

3. Zasady główne, Główne procedury

Bodźce eksteroreceptywne:

Bodźce czuciowe

Bodźce wzrokowe

Bodźce dźwiękowe

Bodźce proprioceptywne

Opór

Aproksymacja i trakcja

Rozciągniecie i stretch

Irradiacja i wzmocnienie

Timing (Normalna kolejność ruchu)

Mechanika ciała

Cele

Kursanci potrafią:

  • wymienić i zastosować bodźce ekstero- i proprioceptywne używane w PNF
  • opisać efekty neurofizjologiczne każdego bodźca
  • opisać ważność (wartość) każdego bodźca dla nauczania motorycznego i kontroli motorycznej
  • wytłumaczyć irradiację, jej wagę w odniesieniu do kontroli motorycznej i zastosowaniu w terapii

4. Wzorce

  • Wprowadzenie do wzorców PNF: charakterystyka (diagonalna, trzy płaszczyzny, ruch we wszystkich stawach), poszczególne składowe, przeznaczenie i wykonanie (timing)
  • Wzorce łopatki i miednicy – włącznie z różnymi kombinacjami w leżeniu na boku
  • Wszystkie 12 jednostronnych wzorców kończyny górnej (z wyjątkiem wzorców Thrust i Withdrawal) w leżeniu na plecach
  • Wszystkie 12 jednostronnych wzorców kończyny dolnej w leżeniu na plecach
  • Chopping/Lifting w leżeniu na plecach i siedzeniu
  • Wzorce dolnego tułowia w leżeniu na plecach
  • Wzorce tułowia i głowy w siedzeniu
  • Wprowadzenie do zastosowania wzorców w innych pozycjach
  • Wszystkie wzorce nauczane są przez analizę w odniesieniu do aktywności dnia codziennego (ADL), jako potencjalne źródło irradiacji oraz ich zastosowanie w terapii

Cele

Kursanci potrafią:

  • wymienić wszystkie elementy stawowe wzorców, wyjaśnić „szynę ruchu” („groove”) i prawidłowe wykonanie („Timing”) każdego wzorca
  • wykonać wzorce z:
    • prawidłowym chwytem
    • prawidłową pozycją wyjściową i rozciągnięciem
    • odpowiednim i prawidłową kolejnością ruchu („Timing”)
    • prawidłowym oporem
    • ergonomiczną pracą ciałem („Body mechanics”)
  • powiązać każdy wzorzec z aktywnością funkcjonalną, oraz aktywnością mięśniową lub ruchem
  • zaplanować, analizować i opisać możliwą irradiację, którą można osiągnąć w danym wzorcu
  • wymienić i zademonstrować przykłady użycia wzorców w terapii na poziomie strukturalnym
  • zaplanować terapię PNF wykorzystując wszystkie odpowiednie wzorce

5. Techniki PNF

Definicja, procedury, cele poniżej wymienionych technik:

Rytmiczne Pobudzanie Ruchu (Rhythmic Initiation)

Kombinacja Skrurczów Izotonicznych (Agonistic Reversal / Combination of Isotonics)

Odtwarzanie (Replication)

Napnij-Rozluźnij (Contract – Relax)

Trzymaj-Rozluźnij (Hold – Relax)

Dynamiczna Zwrotność Ciągła (Dynamic Reversal)

Stabilizacja Zwrotna (Stabilizing Reversal)

Stabilizacja Rytmiczna (Rhythmic Stabilization)

Zmiana normalnej kolejności ruchu (Timing for Emphasis)

Cele

Kursanci potrafią:

  • wymienić cele każdej techniki
  • opisać procedurę wykonania każdej techniki
  • zademonstrować prawidłowo wykonując praktycznie każdą technikę z różnymi wzorcami w różnych pozycjach

6. Praca na materacu i inne aktywności funkcjonalne

  • Obrót z leżenia na plecach do leżenia na boku, do leżenia na brzuchu i z powrotem przez zgięcie albo wyprost tułowia, używając łopatki, miednicę i/albo wzorce kończyn
  • Aktywności w leżeniu przodem: przejście z leżenia do stania i z powrotem
  • Aktywności w leżeniu tyłem: mostek („Bridging”), siadanie z leżenia tyłem do siadu prostego
  • Przejście z siadu do stania i z powrotem

Cele

Kursanci potrafią:

  • Rozpoznać dysfunkcję i leżące u jej podłoża ograniczenia (przyczyny)
  • Wyjaśnić i zademonstrować zastosowanie wszystkich Procedur Głównych i technik we wszystkich aktywnościach na materacu
  • Wyjaśnić i zademonstrować różne sposoby torowania obrotów z leżenia tyłem do leżenia na boku, do leżenia przodem i z powrotem z użyciem wzorców PNF
  • Zademonstrować sposoby torowania wstawania z podłogi i z powrotem
  • Zademonstrować zastosowanie różnych pozycji na materacu w celu torowania aktywności w obciążeniu ciężarem ciała, kontroli posturalnej, stabilizacji tułowia i największych stawów, mobilizacji tułowia i największych stawów, stymulacji selektywnych aktywności mięśniowych
  • Torować przejście z siedzenia do stania i z powrotem. Wykonać podstawowe kroki z aktywności na materacu zaadaptowane do pacjenta.

7. Chód

Wprowadzenie do normalnego (fizjologicznego) chodu

Analiza chodu: normalny cykl i fazy chodu: przygotowania wymagane do chodu, ruchy w stawach, aktywność mięśniowa, badanie chodu

Torowanie chodu: stanie, przeniesienie ciężaru, kroki w przód i w tył, stanie na jednej nodze, chód do przodu, chód do tyłu, chód w bok, kroki skrzyżne, torowanie poszczególnych faz: loading response, mid-stance i terminal-stance

Cele

Kursanci potrafią:

  • wymienić i opisać fazy chodu wg J. Perry z uwzględnieniem pozycji/ruchów głównych stawów i głównych aktywności mięśniowych
  • wymienić kryteria używane w badaniu chodu, torować: przeniesienie ciężaru w staniu, stanie jednonóż, wykonanie kroku, chód do przodu, chód do tyłu i chód w bok
  • rozpoznać główne odchylenia normalnego chodu wraz z leżącymi u ich podłoża zaburzeniami
  • zaplanować odpowiednią sesję terapii chodu

8. Funkcje życiowe

Torowanie oddychania

Cele

Kursanci potrafią:

  • rozpoznać dysfunkcje oddychania wraz z leżącymi u ich podłoża zaburzeniami
  • torować oddychanie w różnych pozycjach

9. Terapia pacjenta

Demonstracja wykonana przez instruktora

i nadzór kursantów w pracy z pacjentami

Badania

Klasyfikacja ICF i cele kliniczne

Cele

Kursanci potrafią:

  • zbadać i przeanalizować ograniczenia na poziomie aktywności, uczestniczenia wraz z leżącymi u ich podłoża zaburzeniami w odniesieniu do rozwoju podstawowego planu terapii PNF
  • przyswoić terminologię ICF
  • opisać różnicę pomiędzy ograniczeniami uczestniczenia, ograniczeniami aktywności oraz przyczynami zaburzeń
  • używać podstawowej celowej terapii PNF (Zasady Główne, Wzorce, Techniki) pacjenta przez zastosowanie działania bezpośredniego i pośredniego
  • zastosować testy przed i po terapii jako wynikających z siebie elementów tworzących ciągły proces
  • pracować zgodnie z filozofią PNF

Komisja Edukcji IPNFA, 2011

Tłumaczenie za zgodą Komisji Edukacji IPNFA, 05.2013

Wersja oryginalna