IPNFA Poland

International PNF Association Poland

Treść i cele PNF 3: Kursu rozwijającego

Kurs składa się 37 godzin (60 minutowych) pracy instruktora zawierając 3 godziny demonstracji pacjenta prowadzonej przez instruktora(-ów) oraz 4 godziny pracy kursantów z pacjentem pod nadzorem instruktora. Treść kursu na tym poziomie skupia się na rozwiązywaniu problemów przez nauczanie oparte o określone zadania (task oriented teaching methods).

Kursanci uczą się analizować informacje zdobyte przez własne badanie oparte na klasyfikacji ICF/ICIDH. Ta analiza umożliwi odpowiednie postępowanie kliniczne i pozwoli na stworzenie specyficznego planu terapii PNF.

Po ukończeniu kursu PNF 3 kursant będzie umiał podjąć prawidłowe decyzje z repertuaru PNF w celu przeprowadzenia i kontynuowania odpowiedniej terapii. Rozwiązywanie problemów będzie oparte o ograniczenia na poziomie aktywności jak również o przyczyny zaburzeń. Testy, testy kontrolne i użycie filozofii PNF zostanie wkomponowane w terapię.

Uczestnicy kursu będą musieli udowodnić swoje umiejętności w czasie testu pisemnego i egzaminu praktycznego.

1. Zaawansowane umiejętności PNF

PNF 3 jest kursem rozwijającym, który zawiera przegląd treści poziomu 1+2, ale na wyższym poziomie, oraz zaawansowane odmiany umiejętności PNF:

  • odpowiednie kombinacje wszystkich Procedur Głównych
  • odpowiedni wybór i kombinacja technik

1.1. Techniki PNF

Definicja, wykonanie, cele:

  • Ponawiany Stretch na początku ruchu (Repeated Stretch from the Beginning of Range)
  • Ponawiany Stretch w czasie ruchu (Repeated Stretch through Range)
  • Trzymaj-Rozluźnij (Hold-Relax) – wykonanie pośrednie z użyciem hamowania antagonistami
  • Napnij-Rozluźnij (Contract-Relax) – wykonanie pośrednie z użyciem hamowania antagonistami

Cele

Kursanci potrafią:

  • Wymienić cele każdej techniki opisać wykonanie każdej techniki
  • Zademonstrować prawidłowe wykonanie praktyczne każdej techniki z różnymi wzorcami w różnych pozycjach

1.2. Wzorce PNF

  • Odmiany i kombinacje wzorców w różnych pozycjach pacjenta (leżenie przodem, leżenie na boku, sidzenie, stanie i.t.p.) i z różnymi technikami
  • Odmiany wzorców ramienia, włącznie ze wszystkimi odmianami bilateralnymi i wzorcami thrust
  • Odmiany wzorców kończyn dolnych, włącznie ze wszystkimi odmianami bilateralnymi
  • Wzorce głowy w różnych pozycjach (leżenie tyłem, przodem, siedzenie)
  • Odmiany wzorców tułowia włącznie z kombinacją kończyn dolnych i górnych

Cele

Kursanci potrafią:

  • Wymienić wszystkie komponenty stawowe wzorców
  • Wyjaśnić „szynę ruchu” („groove”) i prawidłowe wykonanie („Timing”) każdego wzorca
  • Wykonać wzorce z:
    • prawidłowym chwytem
    • prawidłową pozycją wyjściową i rozciągnięciem
    • odpowiednim i prawidłowym wykonaniem w czasie („Timing”)
    • prawidłowym oporem
    • ergonomiczną pracą ciałem („Body mechanics”)
  • Powiązać każdy wzorzec z aktywnością funkcjonalną, jak również opisać aktywność mięśniową albo ruch
  • Zaplanować, analizować i opisać możliwą irradiację, którą można osiągnąć w danym wzorcu
  • Wymienić i zademonstrować przykłady użycia wzorców w terapii na poziomie strukturalnym
  • Zaplanować terapię PNF wykorzystując wszystkie odpowiednie wzorce

1.3. Chód

  • Torowanie wchodzenia i schodzenia po schodach
  • Torowanie zmian kierunku w staniu

Cele

Kursanci potrafią:

  • Zademonstrować możliwości torowania zaawansowanych aktywności w chodzie: wchodzenie i schodzenie po schodach, zmiany kierunku w staniu
  • Rozpoznać główne odchylenia normalnego chodu wraz z leżącymi u ich podłoża zaburzeniami, również w czasie chodu po schodach i zmian kierunku
  • Wykorzystując plan terapii PNF zastosować odpowiednie torowanie chodu po schodach i w czasie zmian kierunku
  • Zidentyfikować zaburzenia, które w chodzie mogą być torowane na najwyższym poziomie aktywności

1.4. Aktywności

  • Normalny rozwój motoryczny jako podstawa pracy na materacu
  • Rozwinięcie pracy na materacu włącznie z ruchomą płaszczyzną podparcia oraz użyciem wszystkich technik
  • Wykorzystanie zasad nauczania motorycznego
  • Zaawansowany trening chodu w różnych zaburzeniach chodu i przy spastyczności
  • Zaawansowane torowanie funkcji życiowych PNF wykorzystywany do zadań funkcjonalnych i celowanego działania zaadaptowanego do realnych sytuacji życiowych, włącznie z demonstracją wykonania dwóch zadań w jednym czasie (dual task)
  • Stymulacja myślenia skierowanego na określony cel i planowanie terapii

Cele

Kursanci potrafią:

  • Opisać normalny rozwój motoryczny w odniesieniu do pracy na materacu
  • Zademonstrować możliwości zaawansowanego torowania aktywności na materacu włącznie z ruchomą płaszczyzną podparcia oraz użyciem wszystkich technik
  • Wykorzystać zasady nauczania motorycznego w torowaniu aktywności życia codziennego
  • Rozpoznać zaburzenia które mogą być torowane do poprawy aktywności dnia codziennego

1.5. Torowanie ruchów żuchwy, ruchów twarzy i połykania

Cele

Kursanci potrafią:

  • Rozpoznać dysfunkcje twarzy i dysfunkcje życiowe oraz zaburzenia leżące u ich podłoża
  • Torować funkcje twarzy korzystając z technik PNF
  • Torować funkcje języka i ruchy żuchwy korzystając z technik PNF

2. Rozwiązywanie problemów

Zostaną przedstawione różne częste problemy/dysfunkcje tułowia, kończyny górnej i dolnej w czasie terapii w oparciu o przypadki kliniczne oraz demonstrację pacjenta

Przyczyny zaburzeń włącznie z osłabieniem, ograniczeniem zakresu ruchu, zmniejszoną stabilnością, bólem, problemami z koordynacją, problemami równowagi, problemem planowania motorycznego, obniżoną percepcją, zaburzoną świadomością i problemami napięcia takimi jak spastyczność, sztywność albo wiotkością.

Diagnozy schorzeń neurologicznych, mięśniowo-szkieletowych oraz krążeniowo-oddechowych leżących u podłoża zaburzeń.

Cele

W zakresie rozwiązywania problemów i tworzenia planu terapii uczestnicy kursu potrafią:

  • Wykonać odpowiednie badanie pacjenta i w odniesieniu do badania sprawnie rozwinąć terapię
  • Wyróżnić z pomocą nadrzędne i podrzędne problemy i wyznaczyć odpowiednie cele
  • Wyjaśnić znaczenie kliniczne postępowania od badania do planu terapii
  • Wybrać odpowiednie pozycje wyjściowe, wzorce i techniki
  • Zademonstrować zastosowanie pozytywnego rozpoczęcia terapii (positive approach) w czasie pracy z pacjentem w oparciu o cele stawiane przez pacjenta oraz jego życzenia
  • Przeprowadzić prostą demonstrację pracy metodą PNF skupiając się na jednym głównym problemie
  • Włączyć w pracę z pacjentem testy oraz testy kontrolne na poziomie aktywności i poziomie zaburzeń (strukturalnym) w odniesieniu do ICF

Komisja Edukcji IPNFA, 2011

Tłumaczenie za zgodą Komisji Edukacji IPNFA, 05.2013

Wersja oryginalna